Spotkania

Coroczne kolędowanie Klubu im. Heleny Modrzejewskiej odbędzie się w McGroarty Arts Center w Tujunga (7570 McGroarty Terrace, Tujunga, CA 91042) 14 grudnia 2024 r. o godz. 17:30 - kolacja o godz. 18:00, kolędowanie o godz. 19:00. Kolędowanie poprowadzi wokalistka-pianistka Olivia Kierdal.  

Kolacja z tradycyjnymi polskimi potrawami będzie miała formę potluck, koordynowana przez Kasię Ligwińską i Marię Łobodzińską. Menu zostanie wysłane w późniejszym terminie. Aby zgłosić swój udział w wydarzeniu, prosimy o wysłanie odpowiedzi na adres prezes@modjeska.org do 7 GRUDNIA, podając wybór dań. 

Klub Modjeska zakupi dwa indyki dla lokalnej firmy cateringowej. Ponieważ w kuchni, która jest już zabytkowa, nie ma opcji odgrzewania, należy przynieść gorące dania we własnych naczyniach grzewczych. Joe DeCenzo pomoże w dekoracji i przygotowaniu AV i kolacji, ale potrzeba więcej wolontariuszy. 

Zapisy na dania zostaną wysłane osobnym e-mailem.  

Wydarzenie rozpocznie się od przełamania się opłatkiem i złożenia życzeń o godzinie 18:00, po czym nastąpi świąteczna kolacja w formie bufetu z tradycyjnymi potrawami. O godzinie 19:00 rozpocznie się wspólne kolędowanie.  

PIOTR D. SIEMION 

Piotr D. Siemion jest znakomitym powieściopisarzem i autorem esejów, piszącym w języku angielskim i ojczystym polskim. Wychowywał się w ośrodku akademickim Wrocławia (Breslau przed 1945 r.) w Polsce, gdzie studiował literaturę angielską i, jak sam to określił, był „trochę postacią kontrkultury”. Po swoim wczesnym debiucie jako tłumacz literatury, spędził lata młodości w Nowym Jorku. W 1988 roku jako stypendysta Fulbrighta wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie napisał rozprawę doktorską na temat powieści amerykańskich XX wieku. W latach 1988-2000 dzielił czas pomiędzy Stany Zjednoczone (Nowy Jork) i Kanade (Montreal). W tym okresie opublikował serię tłumaczeń, m.in. poezji Yeatsa i prozy Toma Clancy'ego. Tłumaczył Thomasa Pynchona (genialne tłumaczenie Płaczu Lotu 49, za które otrzymał nagrodę „Literatura na Świecie"), Johna Gardnera i Roberta Nye’a. Pracował jako felietonista i autor anegdot w podziemnym dzienniku „BruLion”. W 1997 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Columbia i pracował na Manhattanie w kancelarii Weil, Gotshal & Manges. Od lata 2000 roku mieszka w Warszawie.

Powrót do Polski po dwunastu latach spędzonych za granicą zbiegł się z początkiem jego twórczości powieściowej. Mieszka na obrzeżach Warszawy, którą pisarz opisuje jako „pokręcone, postmodernistyczne miasto, w którym dziś można w pełni doświadczyć dynamiki przenikania się języków, cywilizacji i idei XXI wieku, pozostając jednocześnie zakorzenionym w trudnej historii Europy”. W rzeczywistości jego twórczość artystyczna zawsze była naznaczona wpływami transgranicznymi, ale także interdyscyplinarnymi. W USA uzyskał stopień doktora (dyplom z literatury amerykańskiej), ale studiował także prawo na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. W ciągu ostatnich trzydziestu lat Siemion prowadził dwutorową karierę międzynarodowego prawnika i powieściopisarza, nie mogąc się zdecydować, którą drogę porzucić. Ostatecznie nadal robi obie rzeczy na raz, pisząc powieści i równolegle pracując nad projektami AI dla warszawskiego wydawnictwa.

W młodości tłumaczył na język polski dzieła autorów brytyjskich, irlandzkich i amerykańskich, m.in. Thomasa Pynchona, Roberta Nye i W.B. Yeatsa. W 2000 roku opublikował swoją pierwszą powieść Niskie Łąki, która została okrzyknięta literackim wydarzeniem roku i została przetłumaczona na język niemiecki, węgierski i ukraiński. Miała być kroniką jego postkomunistycznego pokolenia, ukazującą przejście od epoki Zimnej Wojny do nowego, chaotycznego, kapitalistycznego porządku rzeczy. W 2004 roku ukazała się jego druga powieść, Finimondo, która zebrała dobre recenzje, ale mniejszy rozgłos. Był to thriller biznesowy i jak na drugą powieść zebrał dobre recenzje. W 2015 roku po tej książce ukazał się osobisty, obszerny esej biograficzny Rok węża. Pamiętnik. W międzyczasie publikował okresowo inne przekłady literackie (wymienione poniżej), eseje i recenzje.

W 2022 roku Siemion opublikował swoją najnowszą powieść Bella, ciao. Postapokaliptyczny riff poruszający kluczowe kwestie filozoficzne nowoczesności zbiegł się z inwazją Rosji na Ukrainę. W związku z tym część krytyków odczytała go jako oparty na faktach raport z konfliktu. W każdym razie Bella, ciao w 2023 roku znalazła się na krótkiej liście do Warszawskiej Nagrody Literackiej i Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus. Obecnie, Siemion jest zajęty szkicowaniem nowego dzieła beletrystycznego, ale jednocześnie zajmuje się szybko zmieniającymi się idiomami literackimi w języku polskim i angielskim. Tak naprawdę z entuzjazmem przyjął szansę przetłumaczenia Solar Bones na język polski właśnie dlatego, że w powieści Mike’a McCormacka język narodowy XXI wieku przeplata się z silnymi echami wielkich tradycji literackich: to zabawa grzebania w literackim kufrze, która jest wyzwaniem i radością dla czytelnika i tłumacza. 

WALKA: ŻYCIE I ZAGUBIONA SZTUKA SZUKALSKIEGO (Wikipedia)

Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski to film dokumentalny z 2018 roku w reżyserii Irka Dobrowolskiego, zrealizowany przez Stephena Coopera i Irka Dobrowolskiego, z udziałem Stanisława Szukalskiego, Glenna Braya i Roberta Williamsa. Producentami filmu dokumentalnego są Leonardo DiCaprio i jego ojciec George DiCaprio. [Film miał premierę w serwisie Netflix 21 grudnia 2018 r.]

Dokument opowiada historię burzliwego życia i skomplikowanego dorobku polskiego artysty Stanisława Szukalskiego. Stworzył własny język i jest rzeźbiarzem, który kiedyś stracił całą swoją twórczość podczas nazistowskiego nalotu bombowego. Koncentruje się także na jego nacjonalizmie w okresie poprzedzającym II wojnę światową oraz na jego późniejszej przemianie w drugiej połowie życia. 

Dokument został pozytywnie zrecenzowany przez Karen Han w The New York Times, która stwierdziła, że „udaje mu się przekazać” zakres i głębokość sugerowaną przez tytuł. Han zauważyła: „Mimo wszystko dla Braya, George'a DiCaprio i innych osób, które znały Szukalskiego w ostatnich latach jego życia, ich walka z jego przeszłością jest głęboko osobista. W rzeczywistości sami stają się podmiotami, zmagając się z tym, jak powinien być zapamiętany. Widzowi pozostaje decyzja." 

ANNA DOBROWOLSKA
Anna zajmuje się produkcją filmów i programów telewizyjnych od 2002 roku. Najnowszy jest pełnometrażowy dokument Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski, którego producentami byli Leonardo DiCaprio i NETFLIX Studios. Premiera Struggle miała miejsce 21 grudnia 2018 r. w LACMA w Los Angeles. Film jest obecnie dostępny w 190 krajach (w 34 językach); widziało go 160 milionów widzów. Odbiór był fenomenalny: entuzjastyczne recenzje w czołowych publikacjach całego świata (New York Times, Observer, Guardian, Daily Mirror, Tribute i wiele innych); Netflix umieścił go na 4. miejscu wśród najlepszych filmów 2018 r.  Zajmuje 5. miejsce na liście filmów, które trzeba zobaczyć w 2019 roku według IMDb – najpopularniejszego portalu branżowego i de facto autorytetu w dziedzinie filmu i telewizji. 

Jej portfolio może pochwalić się szeroką działalnością telewizyjną – wyprodukowała ponad 300 odcinków i 26 programów telewizyjnych, szereg musicali scenicznych ze znanymi polskimi gwiazdami granych w warszawskiej Sali Kongresowej i Operze Narodowej oraz wielokrotnie nagradzane produkcje, takie jak Taniec z narkotykami i Portrecista.

IREK DOBROWOLSKI
Reżyser ponad 25 filmów dokumentalnych i dwóch filmów fabularnych, z których wiele było nominowanych i nagradzanych na arenie międzynarodowej, m.in. nagrody Magnolii na Festiwalu Filmowym w Szanghaju, Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sztokholmie, Lajkonika na Krakowskim Festiwalu Filmowym i Złotego Feniksa na Festiwalu Żydowskim w Warszawie. Festiwal Motywów. Jego film August Sky: 63 Days of Glory stał się w Polsce kultowym filmem, mającym ponad 350 000 fanów na Facebooku. Fani publikują wiersze i chwalą się tatuażami August Sky. Zwiastun miał ponad 8 milionów wyświetleń na Youtube. 

Najnowszy film Irka, Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski, został wyprodukowany przez Leonardo DiCaprio i wydany przez Netflix Studios.